Bahar gəldikdə isə o, kəsdiyi ağacın kötüyünün yeni pöhrələr verdiyini gördü.
Ata üzünü oğluna tutub dedi:
- Mən əmin idim ki, bu ağac artıq məhv olub. O gecə çox şaxtalı idi, ağacın budaqları qurumuşdu. Belə təsəvvür yaranırdı ki, onun kötüklərində zərrə qədər həyat qalmayıb. Lakin indi anlayıram ki, sən demə bu ağac hələ yaşayırmış. Bu dərsi heç vaxt unutma. Heç vaxt qışda ağac kəsmə. Heç vaxt namünasib vaxtda və yaxud əhvalın pis olduqda qərar qəbul etmə. Səbr et, gözlə. Çətin zamanlar ötüb keçəcək. Baharın mütləq qayıdacağını heç vaxt unutma.